โอวาทมอบแก่บัณฑิตมหาวิทยาลัยหัวเฉียวเฉลิมพระเกียรติ ประจำปีการศึกษา 2567
โดย ศาสตราจารย์เกียรติคุณ นายแพทย์เกษม วัฒนชัย
ประธานพิธีประสาทปริญญาบัตร ครั้งที่ 32 ประจำปีการศึกษา 2567
เมื่อวันอาทิตย์ที่ 16 พฤศจิกายน 2568 ณ หอประชุมมหาวิทยาลัยหัวเฉียวเฉลิมพระเกียรติ
……………………………………………………………………………………..

ท่านอธิการบดี ผู้บริหาร ครูบาอาจารย์ เจ้าหน้าที่ของมหาวิทยาลัยหัวเฉียวเฉลิมพระเกียรติ และที่สำคัญ คือ บัณฑิตที่ได้รับประสาทปริญญาในวันนี้ทุกระดับ รวมทั้งบัณฑิตกิตติมศักดิ์ คุณสุเมธ ตันธุวนิตย์ ด้วย 

     ผมรู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่งที่ได้มาร่วมในพิธีอีกครั้งหนึ่ง ครั้งนี้อาจจะพูดนานสักหน่อยอยากจะเล่าให้ฟังถึงที่มาของมหาวิทยาลัยแห่งนี้ มหาวิทยาลัยแห่งนี้เกิดจากเจตนารมณ์ของคนไทยเชื้อสายจีนหลาย ๆ ท่านด้วยกัน นำโดย ดร.อุเทน เตชะไพบูลย์ และบรรพบุรุษของพวกเราอีกหลาย ๆ คน มองกันว่าพวกเราเป็นคนไทยถึงแม้จะมีเชื้อสายจีนแต่ก็เป็นคนไทย แล้วก็เชื้อสายจีนนั่นแหละจะเป็นสะพานเชื่อมความสัมพันธ์อันดีระหว่างประเทศไทยและประเทศจีน และสิ่งหนึ่งที่จะตอบแทนบุญคุณแผ่นดินประเทศไทย ที่ได้เป็นที่ทำมาหากิน เป็นบ้านเกิดเมืองนอนของรุ่นลูกรุ่นหลานก็มีหลายวิธี บรรพบุรุษในช่วงนั้นก็ได้ตั้งมูลนิธิขึ้นมาแห่งหนึ่งชื่อว่า “มูลนิธิป่อเต็กตึ๊ง” อย่างที่เราได้ยินชื่อมา มูลนิธินี้ได้แรงบันดาลใจทางอุดมการณ์จากพระภิกษุจีนรูปนึงที่เมืองจีนเมื่อเกือบ 900 กว่าปีมาแล้ว พระภิกษุรูปนี้คนไทยเรียกว่า “ไต่ฮงกง” ที่จริงก่อนบวชท่านเป็นนายอำเภอแถวมณฑลเจ้อเจียง แล้วคงจะเบื่อราชการก็ออกบวชแล้วก็ปฏิบัติธรรมอย่างเคร่งครัด แต่ที่สำคัญ คือ ท่านเป็นนักบวชที่เป็นห่วงเป็นใยและดูแลประชาชน โดยเฉพาะประชาชนผู้ที่เราเรียกกันว่าเปราะบาง ในทางใต้ของจีนจะมีน้ำท่วม มีน้ำแล้ง มีคนจน เหมือนที่เราเห็นในประเทศเรา แต่ท่านไม่ยอมนิ่งเฉยท่านใช้พุทธธรรมออกไปช่วยคนที่เดือดเนื้อร้อนใจ คนจีนพูดกันว่าท่านช่วยตั้งแต่คนเกิดจนกระทั่งคนตาย ถ้าใครสนใจประวัติของท่านชีวประวัติของท่านก็ลองไปศึกษาดู ประเทศจีนกำลังจะฉลอง 1,000 ปี ของท่าน เมื่อคนไทยเชื้อสายจีนที่อพยพมาอยู่เมืองไทยก็นึกถึงวัตรปฏิบัติที่เห็นแก่คนเปราะบางของท่านก็ได้ร่วมกันสร้างมูลนิธิป่อเต็กตึ๊งขึ้นมา และมูลนิธินี้ก็พยายามช่วยคนตั้งแต่เกิดจนตายเหมือนกัน ตามที่ท่านได้ทำไว้ให้ดูเป็นตัวอย่าง สมัยนั้นผู้หญิงจีนที่ตามสามีมาอยู่เมืองไทยพูดไทยไม่ได้ เวลาจะไปคลอดก็ไม่ค่อยไว้ใจหมอตำแยไทย ถึงแม้จะมีหมอฝรั่งก็ไม่ไว้ใจเพราะหมอฝรั่งเป็นผู้ชายทั้งหมด เพราะฉะนั้นก็เลยต้องมี “โรงพยาบาลผดุงครรภ์ของผู้หญิงจีน” ขึ้นมา ซึ่งตอนนี้ก็คือ “โรงพยาบาลหัวเฉียว” ที่เราคุ้นกันอยู่

     แล้วต่อมากรรมการมูลนิธิก็มองว่าเรื่อง “การศึกษา” ก็สำคัญ นอกจากการดูแลสุขภาพตั้งแต่เกิดจนตายแล้ว เรื่องการดูแลให้โอกาสเยาวชนไทยได้เรียนวิชาความรู้ เริ่มทางด้านพยาบาลก่อนกับสังคมสงเคราะห์เพราะว่าจะได้ไปช่วยงานที่โรงพยาบาลหัวเฉียว ต้องผลิตพยาบาลเอง และอีกด้านคือสังคมสงเคราะห์ช่วยงานสังคมสงเคราะห์ของมูลนิธิป่อเต็กตึ๊ง แต่ต่อมาก็คิดการใหญ่ว่ายังมีสาขาอื่นอีกมากมายที่จำเป็นต้องช่วยประเทศชาติผลิตบุคลากรขึ้นมา ก็เลยช่วยกันมาหาซื้อที่ที่นี่แล้วก็ขยายจาก 2 ภาค 2 คณะ 2 หลักสูตร ตอนนี้เราก็มีตั้งหลายหลักสูตรแล้วแต่ก็เกิดจากแนวคิดอันนี้ เป็น “มหาวิทยาลัยเอกชนที่ไม่คิดถึงกำไร” ภาษาฝรั่งเรียกว่า Non Profit หรือ Not for Profit University เป็นมหาวิทยาลัยเอกชนต้องยืนบนลำแข้งของตัวเอง ไม่มีงบประมาณแผ่นดินมาช่วย แต่ว่าเจตนาดีของ ดร.อุเทน เตชะไพบูลย์ และคนไทยเชื้อสายจีนอีกหลาย ๆ ตระกูลช่วยกัน ไม่มีใครคิดว่าจะสำเร็จแต่ก็ช่วยกันจนสำเร็จ และเรียกว่าเป็นบุญคุณต่อคนไทยเชื้อสายจีนก็คือพระบารมีของพระเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ 9 มหาวิทยาลัยเอกชนแห่งนี้เป็นแห่งเดียวที่ล้นเกล้ารัชกาลที่ 9 เสด็จมาทรงเปิดด้วยพระองค์เองเป็นแห่งเดียวเท่านั้น นอกจากทรงเปิดแล้วก็ยังพระราชทานพระราชทรัพย์เป็น “ทุนกาญจนาภิเษก” ซึ่งเมื่อสักครู่มีนักศึกษามารับจากคุณสัก กอแสงเรือง สังเกตให้ดีคำกล่าวที่ว่า “ทุนกาญจนาภิเษก” มีพระราชประสงค์อะไร มี 2 ข้อ 1) อยากให้เด็กไทยจบการศึกษาอุดมศึกษา และ 2) อยากให้เป็นคนดี ไม่ได้ข้อเดียวไม่ได้บอกให้จบเกียรตินิยมอย่างเดียวแต่ต้องเป็นคนดีเสียสละเพื่อส่วนรวมด้วย เพราะนั่นคืออุดมการณ์ของป่อเต็กตึ๊งซึ่งสืบทอดจากอุดมการณ์ของไต่ฮงกง เราจึงมีคติธรรมของมหาวิทยาลัยนี้ว่า “เรียนรู้เพื่อรับใช้สังคม” มีที่มายาวนานเลยเกือบ 1,000 ปี และรัชกาลที่ 9 ได้ฝากพระราชทรัพย์ไว้เป็นรางวัลกาญจนาภิเษกและก็ได้พระราชทานพระราชประสงค์ไว้ให้ว่าขยันเรียนและต้องเป็นคนดีด้วย 

     อีกรางวัลที่ คุณสัก กอแสงเรือง เป็นผู้มอบ คือ “รางวัลเหียกวงเอี่ยม” เหียกวงเอี่ยมนี้เป็นคนไทยเชื้อสายจีนยุคก่อน ดร.อุเทน เตชะไพบูลย์ เล็กน้อย เป็นประธานคนแรกของมูลนิธิป่อเต็กตึ๊ง ช่วงนั้นเกิดสงครามโลกครั้งที่ 2 ญี่ปุ่นยึดประเทศไทยและมีปัญหามากมายเพราะญี่ปุ่นกับจีนรบกันแล้วเหียกวงเอี่ยมก็ถูกสังหาร เหียกวงเอี่ยมทำเพื่อประโยชน์ของส่วนรวมแต่ต้องมาเสียชีวิตด้วยภาวะที่ไม่น่าอภิรมย์ทั้งนั้น เพราะฉะนั้นลูกหลานและพวกเราเองก็เลยตั้งรางวัลขึ้นมาอันนึงเป็นรางวัลเรียนดีเหียกวงเอี่ยม ตั้งขึ้นมาด้วยวัตถุประสงค์ที่ชัดเจนเพื่อให้แก่นักศึกษาที่จบ ตั้งใจเรียนดี ตั้งใจเป็นคนดี และตั้งใจทำเพื่อคนอื่นด้วย คล้าย ๆ กับรางวัลกาญจนาภิเษก คือ ต้องเป็นคนเก่งด้วยและเป็นคนดีด้วย

     ผมติดใจคำว่า “บัณฑิต” ว่าแปลว่าอะไร เพราะวันนี้พวกเรามารับปริญญา และทุกคนก็บอกว่าพวกเราเป็นบัณฑิตทุกคน บัณฑิตปริญญาตรี บัณฑิตปริญญาโท เป็นมหาบัณฑิต บัณฑิตปริญญาเอก เป็นดุษฎีบัณฑิต ส่วนของคุณสุเมธ ตันธุวนิตย์ เป็นบัณฑิตพิเศษ เป็นดุษฏีบัณฑิต เป็นบัณฑิตที่เรายกย่องกันมา คำว่าบัณฑิตแปลว่าอะไร ถ้าเอาพวกเราเป็นฐาน บัณฑิต แปลว่า ผู้เชี่ยวชาญวิชาทางโลก เป็นผู้ทรงภูมิ บัณฑิต แปลว่า “ผู้ทรงภูมิ” จบเภสัช 6 ปี เป็นผู้ทรงภูมิทางด้านเภสัชวิทยา จบพยาบาลเป็นผู้ทรงภูมิทางพยาบาล จบทางบริหารธุรกิจก็เป็นผู้ทรงภูมิ มีความรู้เต็มที่ ตามลำดับชั้นตรี โท เอก แต่ไม่ใช่ทั้งหมดไปเปิดดูความหมายอีกอันนึงของคำว่า บัณฑิต แปลว่า “ผู้ทรงศีล” ผู้ทรงภูมิบวกผู้ทรงศีล ทรงภูมิอย่างเดียวไม่ได้ไม่ใช่บัณฑิตครบ บัณฑิตถ้าจะครบต้องทรงศีลด้วย ขออนุญาตบัณฑิตทั้งหลายในวันนี้ว่า ขอชี้แจงคำว่า “ศีล” ในความเข้าใจของผมง่าย ๆ “ศีล” เป็นธรรมะที่พระพุทธเจ้าอยากจะให้สังคมอยู่เป็นปกติสุข สังคมตั้งแต่ครอบครัวเลยในครอบครัวถือศีลทุกคนสังคมจะปกติสุข ไม่มีทะเลาะเบาะแว้ง ไม่มีเดือดเนื้อร้อนใจ ถ้าในบริษัททุกคนถือศีล 5 ทุกคนจะเป็นปกติสุข ทุกคนจะมีความสุข ในชุมชนในประเทศชาติใดก็ตาม ศีลมี 5 ข้อ เท่านั้นเอง เพราะศีลแปลว่า “ตั้งใจไม่เบียดเบียน” ตั้งแต่เบียดเบียนตัวเองเลย คือ ข้อ 5 สุราเมระยะ ไม่เมามาย ครองสติไม่อยู่ นั่นเบียดเบียนตัวเอง และตอนหลังก็ไม่เบียดเบียนคนอื่น เริ่มตั้งแต่ข้อ 1 ถึงข้อ 4 เลย ไม่เบียดเบียนคนอื่น ข้อแรก ก็คือ ไม่ประทุษร้ายทางร่างกายและชีวิตของผู้อื่น ถ้าเราไม่ประทุษร้ายทั้งร่างกายและชีวิตผู้อื่นเราก็มีสันติขึ้นมา ข้อ 2 ก็คือ ไม่ลักขโมยจนกระทั่งไม่คอรัปชันรวมสแกมเมอร์อยู่ในนั้นหมด ถ้าเราไม่ทำอย่างนั้นก็เป็นปกติสุข แต่ถ้าทำขึ้นมาก็มีคนเดือดร้อนมีคนเสียหาย ข้อ 3 ก็เหมือนกัน กาเมสุมิจฉาจารา เราต้องไม่ประทุษร้ายของรักของผู้อื่น ภรรยา ลูก ญาติ เราไม่ไปทำร้าย ข้อ 4 นี่สำคัญ เรื่องวาจา ที่จริงไม่ได้มีข้อเดียว ข้อ 4 ไม่ได้แปลว่าโกหกอย่างเดียวแต่อย่างอื่นด้วย อันแรกสุดเลยไม่กล่าวเท็จไม่พูดโกหก ข้อ 2 ไม่พูดคำหยาบ ข้อ 3 นี่สำคัญมาก ไม่พูดส่อเสียดยุแหย่ให้ทะเลาะกันให้แตกความสามัคคี และสุดท้ายคือไม่พูดสิ่งที่ไม่มีประโยชน์สิ่งไร้สาระ จะพูดต้องมีสาระมีประโยชน์ต่อทั้งตัวเองและสังคมด้วย ศีลทั้ง 5 ข้อ ถ้าทุกคนถืออย่างตั้งใจ ศีลคือเจตนา ศีลนี้สำคัญมาก ขอฝากบัณฑิตทุกคนด้วยนะครับ  

         วันนี้ท่านเป็นผู้ทรงภูมิ จบแล้วปริญญาตรี โท เอก ตามเงื่อนไขของมหาวิทยาลัยหัวเฉียวเฉลิมพระเกียรติและก็รับปริญญาไปแล้ว แต่ขออีกสักครึ่งนึง คือ ครึ่งทรงศีล ทรงภูมิแล้วขอให้ทรงศีลด้วยเพื่อชีวิตของบัณฑิตจะเป็นปกติและเจริญรุ่งเรืองตลอดไป ในนามพวกเราที่อยู่ในที่นี้อยากให้ระลึกถึงอุดมการณ์ของการสร้างมหาวิทยาลัยแห่งนี้โดยบรรพบุรุษของพวกเราที่ได้ช่วยกันและโดยพระเมตตาของล้นเกล้ารัชกาลที่ 9 ด้วย ทำให้มหาวิทยาลัยยืนหยัดมาได้ ผลิตบุคลากรรุ่นพี่โดยเฉพาะศิษย์เก่าที่ได้ทำคุณงามความดีให้แก่บ้านเมือง เป็นตัวอย่างให้กับบัณฑิตปัจจุบันด้วย และเชื่อว่าบัณฑิตในที่นี้จะออกไปทำแต่สิ่งดีงามแล้วสักวันจะกลับเข้ามาร่วมกับพวกเราในฐานะศิษย์เก่าผู้เป็นตัวอย่างให้แก่รุ่นน้องต่อไป ขอให้พระคุ้มครองทุกท่านครับ ขอบคุณมากครับ